MORFINA

Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego z Katowic

tekst: SZCZEPAN TWARDOCH
reżyseria: EWELINA MARCINIAK
adaptacja i dramaturgia: JAROSŁAW MURAWSKI
scenografia i reżyseria światła: KATARZYNA BORKOWSKA
kostiumy: KATARZYNA BORKOWSKA, PAULA GROCHOLSKA
choreografia: DOMINIKA KNAPIK
muzyka: Chłopcy Kontra Basia w składzie: BARBARA DERLAK, MARCIN NENKO, TOMASZ WALDOWSKI/MICHAŁ HELLER
realizacja światła: MARIA MACHOWSKA, SZYMON ADAMCZYK
realizacja dźwięku: MIKOŁAJ LICHTAŃSKI/MIROSŁAW WITEK

premiera: 8 listopada 2014

występują: PAWEŁ SMAGAŁA, ALEKSANDRA FIELEK, AGATA WOŹNICKA, ANNA KADULSKA, NATALIA JESIONOWSKA, VIOLETTA SMOLIŃSKA, ARTUR ŚWIĘS, MATEUSZ ZNANIECKI, BARTŁOMIEJ BŁASZCZYŃSKI, AMBROŻY ŻYCHIEWICZ

Konstanty Willemann, warszawiak o śląskich korzeniach, dla którego w życiu liczy się co innego, niż Bóg, honor i ojczyzna… Cynik, łajdak, niewierny mąż i brutalny kochanek. Uzależniony od morfiny bon-vivant, który próbuje odnaleźć swoją tożsamość w dekadencko rozpadającym się świecie. Czy jest coś winien Polsce? Co dla niego znaczy Śląsk? Czy poza narkotycznym delirium istnieje dla niego jakiś realny świat? Czy są jeszcze jakieś wartości, dla których można oddać życie?
Ewelina Marciniak i Szczepan Twardoch. Dwie silne osobowości. Dwoje niepokornych twórców. Ona – laureatka prestiżowych reżyserskich nagród (m.in. XI Festiwal Prapremier, 18. Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej). On – z Paszportem Polityki, nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Pomiędzy nimi: Morfina, czyli najgłośniejsza polska powieść ostatnich lat. Co wynikło z tej konfrontacji? Mocny, drapieżny spektakl, który swoją popularnością nie ustępuje kroku pierwowzorowi, zdobywca 3 Złotych Masek.
Spektakl powstał w cyklu „Śląsk święty / Śląsk przeklęty”, zainicjowanym w sezonie 2013/2014.

To zupełnie nowa jakość, którą Marciniak uruchomiła w katowickich aktorach. (Gazeta Wyborcza)

Ja się świetnie bawiłem, to dosyć zabawne było. Kawał fajnego teatru. (Szczepan Twardoch)

rodzaj energii, jaka w nim wibruje, delikatna swingująca zmysłowość oraz pikanteria wolna od dosadności i wulgarności przekonują, że Marciniak jest na drodze do stworzenia własnego języka teatralnego. (Rzeczpospolita)

UWAGA: spektakl dla widzów pełnoletnich